Van Melide naar Arzua

Na een korte wandeling van vijftien kilometer bereiken we het moderne Arzua. Volgens mijn reisgids en de borden aan het begin van het dorp, werden pelgrims hier in de middeleeuwen door een Augustiner klooster opgevangen, maar van deze gastvrijheid van weleer is weinig overgebleven. Bij aankomst zijn alle albergue's reeds gevuld en na een zoektocht, bij vier hostels, vinden we eindelijk een plaatsje voor de nacht. Toen een prettig telefoongesprek met mijn ouders van het thuisfront en rond negen uur gingen we opzoek naar een plaats om wat te eten. Hier in Galicië kan het redelijk fris zijn, zeker als de zon niet langer zichtbaar is, en we waren blij in de 'Mandala bar' te kunnen zitten. We bestelden gebakken groenten, traditionele pittige aardappelen en spaghetti. We namen de tijd en hadden onze speelkaarten mee, wat een goed idee was want het duurde zeker drie kwartier voordat onze bestelling op tafel stond. We aten dus een traditionele late Spaanse maaltijd.

​