Een vrije dag in León

Ik kreeg enkele subtiele aanwijzingen van lieve mensen uit mijn vaderland dat het leuk zou zijn als ik wat meer over mijzelf zou schrijven. Dat vergeet ik nog wel eens, ik vind het ook nogal moeilijk om over mijzelf te spreken. Echter, ik zal voor de gelegenheid een poging wagen, fysiek gezien gaat het uitstekend. Ik loop gemakkelijk, sneller en langer dan de meeste pelgrims. Bij aankomst heb ik geen echte last van mijn benen of voeten. Mentaal voel ik mij erg tot rust gekomen, mijn geheugen is beter en denken gaat sneller dan voorheen. Zonder zorgen loop ik rond en elke dag is volgens een vast patroon, deze stabiliteit en simpelheid voelt bevrijdend. Op de Camino heb ik met een zeer divers publiek, gesprekken over politiek en over identiteit. Deze zaken interesseren mij en gesprekken over filosofie en religie (andere onderwerpen die mij nauw aan het hart liggen) hebben nog weleens de neiging om te vervallen tot 'mindfulness spiritualiteit' en dan ben ik bang dat ik mijn gesprekspartner beledig. Ik begrijp dat de rust en regelmaat van de Camino een zeker verslavend effect kan hebben, maar het is voor mij ook juist prettig omdat ik weet dat het tijdelijk is. Meer weet ik momenteel niet te vertellen, ik ben bang jullie te vervelen :P Het was een heerlijke vrije dag hier in León, eerst heerlijk lang uitgeslapen en toen rustig een plekje opgezocht om te ontbijten (we kochten smakelijke broodjes bij een bakker en met onze rug tegen de kathedraal hebben wij die in de zon opgepeuzeld). Na het ontbijt heb ik lekkere chocolademelk gedronken bij een chocolatier en daarna hebben we een 'middeleeuwse' fair bezocht (niet echt middeleeuws verantwoord, maar erg leuke fantasie). Nu een fijne avond en zo gaan we film kijken. Black Books, een Britse komedieserie.

​